Semestr letni 2012/13
Semestr letni 2013/14
Semestr letni 2014/15
Semestr letni 2015/16
Semestr letni 2016/17
Semestr letni 2017/18
Ocena i waloryzacja środowiska OM1304A
Jeszcze nie wprowadzono opisu dla tego przedmiotu...
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2013L: | W cyklu 2017L: | W cyklu 2016L: | W cyklu 2012L: | W cyklu 2015L: | W cyklu 2014L: |
Efekty kształcenia
EK1 wymienia i omówia pola podstawowe waloryzacji K_W16
EK2 wymienia i omówia podstawowe metody oceny i waloryzacji środowiska K_W16
EK3 wybiera odpowiednią metodę waloryzacji krajobrazu K_U25 K_U03 K_U02 K_U01
EK4 wyznacza pola podstawowe waloryzacji K_U25 K_U03 K_U02 K_U01
EK5 wykonuje waloryzację środowiska K_U25 K_U03 K_U02 K_U01
EK6 określa na podstawie waloryzacji przydatność terenu do różnych funkcji K_U25 K_U03 K_U02 K_U01
EK7 określa priorytety służące realizacji zadania K_K04
Kryteria oceniania
Wykład - egzamin , Zajęcia projektowe - projekty Wykład
Egzamin pisemny składa się z pytań weryfikujących następujące efekty kształcenia: umiejętność wymienienia i omówienia pól podstawowych waloryzacji, umiejętność wymienienia i omówienia podstawowych metod oceny i waloryzacji środowiska. Odpowiedzi na pytania są oceniane w skali 2,0-3,0-3,5-4,0-4,5-5,0. Oceny zależą od jakości odpowiedzi na pytania. Egzamin pisemny należy zdawać bez korzystania z notatek, ani innych materiałów i pomocy oraz bez porozumiewania się z innymi osobami.
Ćwiczenia
Na ocenę dostateczną: przy wyznaczaniu pól podstawowych popełnia wiele błędów, przy wykonaniu waloryzacji popełnia dużo błędów, w schematyczny sposób określa przydatność terenu do różnych funkcji, nie potrafi wyciągnąć wniosków ani poprawnie zinterpretować wyników waloryzacji, w większości błędnie określa priorytety służące realizacji zadania.
Na ocenę dobrą: przy wyznaczaniu pól podstawowych popełnia drobne błędy, przy wykonaniu waloryzacji popełnia drobne błędy, w schematyczny sposób określa przydatność terenu do różnych funkcji, potrafi wyciągnąć wnioski, ale niektóre błędnie, potrafi zinterpretować wyniki waloryzacji, ale popełnia błędy, określa priorytety służące realizacji zadania.
Na ocenę bardzo dobrą: prawidłowo wyznacza pola podstawowe prawidłowo wykonuje waloryzacje środowiska, poprawnie określa przydatność terenu do różnych funkcji, potrafi wyciągnąć wnioski, potrafi zinterpretować wyniki waloryzacji, określa priorytety służące realizacji zadania.
Dodatkowe zasady
Część ćwiczeń będzie wykonywana na zajęciach, część kończona w domu. Za trzy ćwiczenia będę wystawiane oceny, cztery ćwiczenia będą na zaliczenie. Za te 4 ćwiczenia będzie jedna dodatkowa ocena uwzględniająca, czy ćwiczenie było zaliczone za pierwszym razem, czy wymagało poprawek. Jedna ocena będzie za dotrzymywanie terminów oddawania projektów, przynoszenie materiałów, oddawanie prac, które trzeba zrobić na zajęciach. Ocena końcowa to średnia z 5 ocen. Ćwiczenie powinno mieć pierwszą stronę z tytułem, nazwiskiem wykonawcy, kierunkiem i rokiem studiów oraz z rokiem akademickim (w wersji, którą studenci dostaną od nauczyciela). Na ocenę ćwiczenia będzie miała wpływ staranność wykonania, prawidłowy tytuł, legendy do map itp.
Obecność na zajęciach jest obowiązkowa (zgodnie z Regulaminem Studiów). Nieobecności na zajęciach należy usprawiedliwiać na pierwszych zajęciach, na których student pojawi się po nieobecności. W zależności od realizowanego tematu i ilości nieobecności sposób odrabiania będzie ustalany indywidualnie. Student jest zobowiązany do uzupełnienia treści z zajęć we własnym zakresie przed przyjściem na pierwsze zajęcia po nieobecności.
Praktyki zawodowe
nie dotyczy
Literatura
Kistowski M., Korwel-Lejkowska B., Waloryzacja środowiska przyrodniczego w planowaniu przestrzennym. Problemy Ekologii Krajobrazu 19, 2007 Szyszko J., Ocena i wycena zasobów przyrodniczych. Wyd. SGGW, 2010
Bajerowski T. (red.), Ocena i wycena krajobrazu. Wyd. Educaterr, Olsztyn, 2007 Richling A., Metody szczegółowych badań geografii fizycznej. PWN, 1993 Ostaszewska K., Geografia krajobrazu. PWN, 2002 Pietrzak M. (red.), Geoekologiczne podstawy badania i planowania krajobrazu rekreacyjnego. Problemy Ekologii Krajobrazu 5, 1999 Loh J., Harmon D., A global index of biocultural diversity. Ecological Indicators 5, 231–241, 2005