Semestr zimowy 2008/09
Semestr letni 2009/10
Semestr zimowy 2009/10
Urządzenia cyfrowe MA132
Treści programowe: Układy kombinacyjne. Zapis funkcji przełączającej. Minimalizacja funkcji. Realizacja funkcji przełączającej. Parametry bramek logicznych. Realizacje bramek w układach scalonych. Hazard w układach kombinacyjnych. Detektory zbocza narastającego i opadającego. Bloki funkcjonalne kombinacyjne. Realizacja kombinacyjnych bloków funkcjonalnych w układach scalonych. Układy sekwencyjne. Automat Moore’a i Mealy’ego. Projektowanie układów sekwencyjnych. Realizacja układów sekwencyjnych. Bloki funkcjonalne sekwencyjne (rejestry, liczniki, dzielniki częstotliwości). Realizacja sekwencyjnych bloków funkcjonalnych w układach scalonych. Rys historyczny cyfrowych układów scalonych. Klasyfikacja i właściwości cyfrowych układów scalonych. Programowalne i specjalizowane układy cyfrowe.
Efekty kształcenia: Umiejętność zaprojektowania układu kombinacyjnego i sekwencyjnego. Praktyczne umiejętności symulacji układu cyfrowego przy użyciu specjalistycznego oprogramowania.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Literatura
a) podstawowa:
1. Kalisz J. (2002), Podstawy elektroniki cyfrowej, WKŁ, Warszawa.
2. Gorzałczany M. B. (2000), Układy cyfrowe. Metody syntezy, T1. Elementy. Układy kombinacyjne. T2. Układy sekwencyjne, Układy mikroprogramowalne, Wydaw. Politechniki Świętokrzyskiej, Kielce.
3. Grodzki L. J., Owieczko W. (2004), Podstawy techniki cyfrowej, Wydaw. Politechniki Białostockiej, Białystok.
4. Kruszyński H. (1991), Teoria układów cyfrowych: materiały pomocnicze do ćwiczeń i laboratorium, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
b) uzupełniająca:
1. Majewski W. (1995), Układy logiczne, WNT, Warszawa.
2. Łuba T., Zbierzchowski B. (2000), Komputerowe projektowanie układów cyfrowych, WKŁ, Warszawa.
3. Skorupski A. (2000), Podstawy budowy i działania komputerów, WKŁ, Warszawa.
4. Skorupski A. (2001), Podstawy techniki cyfrowej, WKŁ, Warszawa.