Synteza układów cyfrowych EZ2C200013

Student, który zaliczył przedmiot:
- projektuje układ cyfrowy o zadanych funkcjach użytkowych
- opisuje działanie układu cyfrowego w języku opisu sprzętu HDL
- rozróżnia typy instrukcji języka HDL, przytacza ich składnię oraz przeznaczenie
- tworzy własne biblioteki komponentów projektowych języka HDL i na ich podstawie buduje struktury hierarchczne
- posługuje się narzędziami komputerowego wspomagania projektowania (CAD) układów w strukturach programowalnych
- projektuje, uruchamia i testuje układ cyfrowy

Wykład
- Dwa zaliczenia pisemne.
- Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen uzyskanych z zaliczeń.
- Z obu zaliczeń student musi uzyskać oceną pozytywną.
- Pytania na zaliczeniach przygotowane są tak by zweryfikować efekty: EK1, EK2, EK3.
- Każdy z efektów musi być zweryfikowany pozytywnie – student musi odpowiedzieć na grupę pytań bezpośrednio związanych z danym efektem i uzyskać przynajmniej połowę możliwych do uzyskania za tą grupę punktów. Ilość możliwych do uzyskania punktów będzie podawana wraz z pytaniem.

Ocena z części pisemnej:
Ocena % wszystkich punktów
2.0 0 – 49
3.0 50 – 59
3.5 60 – 69
4.0 70 – 79
4.5 80 – 89
5.0 90 – 100

Ćwiczenia laboratoryjne
Ocena końcowa z ćwiczeń laboratoryjnych jest średnią z:
• ocen sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych
• ewentualnej oceny pracy studenta w laboratorium na podstawie wykonanych zadań
• ewentualnej (nieobowiązkowej) oceny uzyskanej w ramach ustnej odpowiedzi na ostatnich zajęciach

Z prawa uzyskania dodatkowej oceny w ramach odpowiedzi ustnej mogą skorzystać studenci którzy uzyskali już ocenę pozytywną i aspirują na ocenę wyższą. W przypadku rezygnacji z odpowiedzi ustnej, brak oceny nie wpływa na średnią.

Z prawa uzyskania dodatkowej oceny w ramach odpowiedzi ustnej mogą skorzystać studenci którzy uzyskali już ocenę pozytywną i aspirują na ocenę wyższą. W przypadku rezygnacji z odpowiedzi ustnej, brak oceny nie wpływa na średnią.

Ocena 3.0
Student powinien:
1) wykonać wszystkie ćwiczenia laboratoryjne (zgodnie z programem);
2) wykonać sprawozdania z ćwiczeń w ilości wynikającej z liczebności zespołu, ale nie mniej niż dwa;
3) umieć zaprojektować układ cyfrowy o zadanej (w instrukcji do ćwiczeń) funkcji;
4) potrafić tworzyć własne biblioteki prostych komponentów w języku HDL;
5) posługiwać się narzędziem komputerowego wspomagania projektowania CAD niezbędnym do realizacji zadań laboratoryjnych;
6) umieć zaprojektować, zaprogramować, uruchomić i przetestować układ cyfrowy;

Ocena 4.0
Student powinien spełniać wymogi określone dla oceny 3.0 oraz dodatkowo:
7) umieć tworzyć własne biblioteki komponentów w języku HDL niezbędne do budowy struktur hierarchicznych;
8) umieć wykorzystać funkcje oprogramowania CAD w celu wykonania analizy funkcjonalnej układu cyfrowego;

Ocena 5.0
Student powinien spełniać wymogi określone dla oceny 4.0 oraz dodatkowo:
9) potrafić zrealizować postawione zadanie inną metodę niż ta, która jest przedstawiona w instrukcji;
10) umieć wykorzystać zawansowane funkcje oprogramowania CAD w celu wykonania analizy czasowej układu cyfrowego;
11) potrafić zidentyfikować proste usterki w laboratoryjnych zestawach dydaktycznych;
12) potrafić przedstawić działanie zaprojektowanego układu cyfrowego w taki sposób, aby podkreślić cechy charakterystyczne lub właściwości układu wskazujące na możliwości jego rozbudowy

Oceny 3.5 oraz 4.5 uzyskują studenci, którzy spełniają wszystkie wymagania dla ocen, odpowiednio, 3.0 oraz 4.0 i część wymagań na ocenę wyższą.

1. Zwoliński M.: Projektowanie układów cyfrowych z wykorzystaniem języka VHDL, WKiŁ, 2007.
2. Barski M., Jędruch W.: Układy cyfrowe - podstawy projektowania i opis w języku VHDL, Gdańsk 2007.
3. Skahill K.: Język VHDL. Projektowanie programowalnych układów logicznych, WNT, Warszawa, 2001.
4. Grodzki L., Owieczko W.: Podstawy techniki cyfrowej, Wydawnictwo PB, 2006.
5. Instrukcje do ćwiczeń – strony www KAiE WE PB.