Termodynamika techniczna Ś13307

Student ma ogólną wiedzę z zakresu termodynamiki technicznej o charakterze aplikacyjnym dostosowaną do inżynierii środowiska. Student ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych. Student posiada umiejętność wyszukiwania, zrozumienia, analizy i wykorzystywania potrzebnych informacji pochodzących z różnych źródeł i w różnych formach właściwych dla inżynierii środowiska. Student potrafi przeprowadzać eksperymenty i pomiary, interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski. Student rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Student potrafi współdziałać i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role.

Wykład - egzamin pisemny, złożony z 5 pytań, za które można uzyskać po 2 pkt, czyli 10 pkt. łącznie.
Na ocenę bardzo dobrą student powinien uzyskać 9,5-10,0 pkt
Na ocenę dobry plus 8,75-9,25 pkt
Na ocenę dobrą 7,75-8,5 pkt
Na ocenę dostateczny plus 7,00-7,50 pkt
Na ocenę dostateczną 6,00-6,75 pkt
Wynik poniżej 6 pkt oznacza ocenę niedostateczną.
Są trzy terminy egzaminu: egzamin zerowy przed sesją egzaminacyjną, egzamin w sesji egzaminacyjnej podstawowej i egzamin poprawkowy w sesji poprawkowej.

Ćwiczenia laboratoryjne – podstawowym warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach (według Regulaminu studiów Politechniki Białostockiej można opuścić 3 godziny zajęć bez usprawiedliwienia, następne opuszczone godziny muszą być usprawiedliwione, inaczej student nie zalicza ćwiczeń), a także zaliczenie sprawdzianów cząstkowych przed każdym ćwiczeniem i wykonanie wszystkich ćwiczeń oraz sprawozdań do każdego ćwiczenia przez zespół studentów. Spełnienie powyższych wymagań oznacza ocenę dostateczną.
Studenci, którzy chcą otrzymać wyższą ocenę niż ocena dostateczna odpowiadają z 35 pytań dotyczących tematyki ćwiczeń. Pytania są wcześniej znane studentom, ponieważ otrzymują je na początku semestru.
Na ocenę bardzo dobrą student powinien odpowiedzieć na wszystkie 35 pytań.
Na ocenę dobry plus student powinien odpowiedzieć na 27 pytań.
Na ocenę dobrą student powinien odpowiedzieć na 19 pytań.
Na ocenę dostateczny plus student powinien odpowiedzieć na 10 pytań.
Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych powinno być dokonane przed rozpoczęciem sesji egzaminacyjnej.

Ćwiczenia audytoryjne – podstawowym warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach (według Regulaminu studiów Politechniki Białostockiej można opuścić 3 godziny zajęć bez usprawiedliwienia, następne opuszczone godziny muszą być usprawiedliwione, inaczej student nie zalicza ćwiczeń), a także zaliczenie sprawdzianu końcowego na ocenę dostateczną.
Na sprawdzianie końcowym są trzy zadania: jedno z gazów doskonałych, drugie z pary wodnej, trzecie z powietrza wilgotnego, za które można uzyskać po 2 pkt, czyli 6 pkt. łącznie.
Na ocenę bardzo dobrą student powinien uzyskać 5,5-6,0 pkt
Na ocenę dobry plus 4,75-5,25 pkt
Na ocenę dobrą 3,75-4,5 pkt
Na ocenę dostateczny plus 3,00-3,50 pkt
Na ocenę dostateczną 2,00-2,75 pkt, przy czym warunkiem uzyskania tej oceny jest zrobienie jednego całego zadania, czyli nie mogą być zrobione dwa zadania w połowie, trzy zadania w jednej trzeciej itp.
Wynik poniżej 2 pkt oznacza ocenę niedostateczną. Niezrobienie jednego całego zadania również oznacza ocenę niedostateczną.
Są dwa terminy: zaliczenie i zaliczenie poprawkowe.
Zaliczenie i poprawa ćwiczeń audytoryjnych powinny być dokonane przed rozpoczęciem sesji egzaminacyjnej.

Podstawowa:
1. Szargut J. Termodynamika techniczna. Wydaw. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2013. 2. Wiśniewski S. Termodynamika techniczna. WNT, Warszawa, 2012. 3. Szargut J., Guzik A., Górniak H. Zadania z termodynamiki technicznej. Wydaw. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2013. 4. Cengel Y.A., Boles M.A. Thermodynamics: an engineering approach. McGraw-Hill, Singapore, 2011.
Uzupełniająca:
1. Fodemski T.R. i inni (pod red. T.R. Fodemskiego) Pomiary cieplne. Cz.1. Podstawowe pomiary cieplne. Cz.2. Badania cieplne maszyn i urządzeń. WNT, Warszawa, 2001. 2. Staniszewski B. Termodynamika. PWN, Warszawa, 1986. 3. Sonntag R.E., Borgnakke C. Introduction to engineering thermodynamics. Wiley J., Hoboken, 2006. 4. Bejan A. Advanced engineering thermodynamics. Wiley J., Hoboken, 2006.