Semestr letni 2014/15
Semestr zimowy 2015/16
Semestr letni 2015/16
Semestr letni 2016/17
Semestr letni 2017/18
Semestr letni 2018/19
Anteny i transmisja fal 1 TS2D100004
Przeznaczenie i klasyfikacja anten. Podstawy teorii promieniowania.
Parametry anten.
Rozkład pola elektromagnetycznego w otoczeniu dipola Hertza.
Wibrator symetryczny, dipol krótki.
Wpływ powierzchni ziemi.
Zasilanie anten, symetryzatory.
Sumowanie pól, charakterystyki grupowe.
Układy antenowe.
Układy z reflektorami, anteny Yagi-Uda.
Anteny z falą bieżącą.
Anteny częstotliwościowo-niezależne.
Anteny logarytmicznie periodyczne.
Anteny aperturowe.
Wpływ zmian rozkładu amplitudy i fazy pola w aperturze na charakterystyki promieniowania.
Anteny tubowe, paraboliczne, soczewkowe.
Anteny planarne: mikropaskowe i szczelinowe.
Inne konstrukcje antenowe, trendy rozwojowe.
Propagacja fal radiowych w atmosferze ziemskiej. Właściwości rozchodzenia się fal radiowych różnych zakresów częstotliwości.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
W cyklu 2018L: | W cyklu 2017L: | W cyklu 2016L: | W cyklu 2014L: |
Efekty kształcenia
Student, który zaliczył przedmiot:
EK1 - ma szczegółową wiedzę w zakresie podstawowych konstrukcji antenowych, stosowanych m.in. w systemach telekomunikacji bezprzewodowej;
EK2 - ma szczegółową i podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie propagacji fal elektromagnetycznych w wolnej przestrzeni;
EK3 - ma wiedzę o trendach rozwojowych w zakresie konstrukcji antenowych;
EK4 - potrafi pozyskiwać informacje z literatury i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje.
Kryteria oceniania
Student, który otrzymuje ocenę dostateczny (3), powinien:
– znać najbardziej popularne konstrukcje antenowe, stosowane w telekomunikacji i elektronicznym sprzęcie powszechnego użytku, oraz ich podstawowe parametry i właściwości;
– wiedzieć, jaki jest wpływ ziemi na właściwości anten; znać podstawowe właściwości propagacji fal radiowych w atmosferze ziemskiej;
– potrafić wymienić systemy elektroniki powszechnego użytku, w których w ostatnich latach pojawiły się nowe konstrukcje antenowe oraz krótko omówić te anteny;
– przygotować się do egzaminu na podstawie literatury i innych źródeł (np. informacji z Internetu); integrować uzyskane informacje podczas odpowiedzi na zadany temat.
Student, który otrzymuje ocenę dobry (4), powinien ponadto:
– mieć szczegółową wiedzę na temat parametrów i charakterystyk anten stosowanych w telekomunikacji i elektronicznym sprzęcie powszechnego użytku, znać rolę układów dopasowania impedancji;
– znać podstawy teorii promieniowania, parametry elektryczne gruntu i ich wpływ na charakterystyki kierunkowe anten, wpływ składu powietrza na propagację fal wielkiej częstotliwości;
– potrafić porównać właściwości różnych konstrukcji antenowych i uzasadnić te porównania.
Student, który otrzymuje ocenę bardzo dobry (5), powinien ponadto:
– poprzeć wywodami teoretycznymi, w tym zależnościami matematyczno-fizycznymi, wypowiedzi na temat właściwości omawianych anten;
– potrafić szczegółowo omówić nowe konstrukcje antenowe w sprzęcie powszechnego użytku;
– wykazać się wiedzą wykraczającą poza treści przekazane w trakcie wykładów.
Niecałkowite spełnienie warunków do otrzymania oceny dobrej albo bardzo dobrej skutkuje wystawieniem oceny pośredniej: dostateczny plus (3,5) albo dobry plus (4,5).
Literatura
Literatura podstawowa:
1. Kubacki R.: Anteny mikrofalowe. Technika i środowisko, WKŁ, Warszawa 2008.
2. Pieniak J.: Anteny telewizyjne i radiowe, WKŁ, Warszawa 2004.
3. Rosłoniec S.: Podstawy techniki antenowej, Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2006.
4. Szóstka J.: Fale i anteny, WKŁ, Warszawa 2006.
5. 4NEC2 Antenna Modeler and Optimizer. Oprogramowanie dostępne w Internecie.
Literatura uzupełniająca:
1. Aniserowicz K.: Materiały pomocnicze do wykładów.
2. Bem D. J.: Telewizja satelitarna, Sigma NOT, Warszawa 1991.
3. Bem D. J.: Anteny i rozchodzenie się fal radiowych, WNT, Warszawa 1973.
4. Bator J.: Anteny i instalacje antenowe, WKŁ, Warszawa 1981.
5. Morawski T., Gwarek W.: Teoria pola elektromagnetycznego, WNT, Warszawa 2006.