Semestr zimowy 2020/2021
Semestr zimowy 2021/2022
Semestr zimowy 2022/2023
Semestr zimowy 2023/2024
Semestr zimowy 2024/2025
Termodynamika techniczna IŚ1S31019
Wykład: Pojęcia podstawowe. Ciśnienie: bezwzględne, manometryczne, nadciśnienie, podciśnienie. Pierwsza zasada termodynamiki. Entalpia. Entropia. Wykres ciepła T-s. Wykres pracy p-v. Gazy doskonałe i rzeczywiste. Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych. Druga zasada termodynamiki. Silniki cieplne. Obieg Carnota w przód. Sprawność energetyczna silnika cieplnego. Para wodna i jej przemiany. Powietrze wilgotne i jego przemiany. Siłownie parowe. Obieg Rankine'a. Sprawność siłowni parowej i jej poprawa. Gospodarka cieplna skojarzona. Chłodziarki i pompy ciepła. Obieg Carnota wstecz. Obiegi Lindego: mokry i suchy. Sprawność energetyczna chłodziarki i pompy ciepła.
Ćwiczenia: Równanie stanu gazu doskonałego. Przemiany charakterystyczne gazów doskonałych. Para wodna i jej przemiany. Tablice i wykres pary wodnej w układzie h-s. Powietrze wilgotne i jego przemiany. Wykres powietrza wilgotnego w układzie h-X.
Laboratorium: Ćw.1. Wzorcowanie oporowych czujników temperatury. Ćw.2. Wzorcowanie termoelektrycznych czujników temperatury. Ćw.3. Sprawdzanie dokładności i histerezy wskazań manometru sprężynowego. Ćw.4. Określenie wilgotności względnej powietrza. Ćw.5. Wyznaczanie lepkości wody wiskozymetrem kulkowym Höpplera. Ćw.6. Cechowanie miernika temperatury współpracującego z czujnikiem oporowym. Ćw.7. Określenie wartości opałowej i ciepła spalania paliw stałych. Ćw.8. Silnik Stirlinga. Ćw.9. Sprawność energetyczna pomp ciepła z wymiennikami typu woda-woda, powietrze-woda i powietrze-powietrze. Ćw.10. Sprawność pompy ciepła w funkcji temperatury górnego źródła ciepła. Ćw.11. Wyznaczanie sprawności pompy ciepła w funkcji właściwości czynnika roboczego. Ćw.12. Badanie ogniw paliwowych PEMFC.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student zna i rozumie w zaawansowanym stopniu zagadnienia z termodynamiki technicznej, będące podstawą procesów zachodzących w inżynierii środowiska.
Student zna i rozumie w zaawansowanym stopniu wybrane zagadnienia z zakresu wiedzy szczegółowej, konieczne do zrozumienia procesów cieplnych, przepływowych i termodynamicznych, występujących w inżynierii środowiska.
Student potrafi wykorzystać podstawy teoretyczne z termodynamiki do obliczeń inżynierskich.
Student potrafi planować i przeprowadzać zaawansowane eksperymenty oraz interpretować uzyskane wyniki i wyciągać wnioski.
Student potrafi działać w sposób kreatywny, współpracować w grupie, przyjmując w niej różne role.
Student jest gotów do analizy treści pozyskiwanych z różnych źródeł oraz do krytycznej oceny możliwości ich wykorzystania w pracy zawodowej.
Kryteria oceniania
W sytuacji zawieszenia funkcjonowania Uczelni poniższe formy zaliczenia będą realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość zapewniających ich kontrolę.
Wykład – egzamin pisemny, złożony z 5 pytań, za które można uzyskać po 2 pkt, czyli 10 pkt. łącznie.
Na ocenę bardzo dobrą student powinien uzyskać 9,5-10,0 pkt
Na ocenę dobry plus 8,75-9,25 pkt
Na ocenę dobrą 7,75-8,5 pkt
Na ocenę dostateczny plus 7,00-7,50 pkt
Na ocenę dostateczną 6,00-6,75 pkt
Wynik poniżej 6 pkt oznacza ocenę niedostateczną.
Są dwa terminy egzaminu: egzamin w sesji egzaminacyjnej podstawowej i egzamin poprawkowy w sesji poprawkowej.
Ćwiczenia laboratoryjne – podstawowym warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach (według Regulaminu studiów Politechniki Białostockiej można opuścić 6 godzin zajęć bez usprawiedliwienia, następne opuszczone godziny muszą być usprawiedliwione, inaczej student nie zalicza ćwiczeń), zaliczenie sprawdzianów cząstkowych przed każdym ćwiczeniem, wykonanie wszystkich ćwiczeń oraz sprawozdań do każdego ćwiczenia przez zespół studentów, a także zaliczenie pisemnego sprawdzianu w połowie semestru na ocenę dostateczną.
Na sprawdzianie pisemnym studenci odpowiadają z 35 pytań dotyczących tematyki ćwiczeń. Pytania są wcześniej znane studentom, ponieważ otrzymują je na początku semestru.
Sprawdzian pisemny składa się z 10 pytań, za które można uzyskać po 1 pkt, czyli 10 pkt. łącznie.
Na ocenę bardzo dobrą student powinien uzyskać 9,5-10,0 pkt
Na ocenę dobry plus 8,75-9,25 pkt
Na ocenę dobrą 7,75-8,5 pkt
Na ocenę dostateczny plus 7,00-7,50 pkt
Na ocenę dostateczną 6,00-6,75 pkt
Wynik poniżej 6 pkt oznacza ocenę niedostateczną.
Zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych powinno być dokonane przed rozpoczęciem sesji egzaminacyjnej.
Ćwiczenia audytoryjne – podstawowym warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach (według Regulaminu studiów Politechniki Białostockiej można opuścić 3 godziny zajęć bez usprawiedliwienia, następne opuszczone godziny muszą być usprawiedliwione, inaczej student nie zalicza ćwiczeń), a także zaliczenie sprawdzianu końcowego na ocenę dostateczną.
Na sprawdzianie końcowym są trzy zadania za które można uzyskać po 2 pkt, czyli 6 pkt. łącznie.
Na ocenę bardzo dobrą student powinien uzyskać 5,5-6,0 pkt
Na ocenę dobry plus 4,75-5,25 pkt
Na ocenę dobrą 3,75-4,5 pkt
Na ocenę dostateczny plus 3,00-3,50 pkt
Na ocenę dostateczną 2,00-2,75 pkt, przy czym warunkiem uzyskania tej oceny jest zrobienie jednego całego zadania, czyli nie mogą być zrobione dwa zadania w połowie, trzy zadania w jednej trzeciej itp.
Wynik poniżej 2 pkt oznacza ocenę niedostateczną. Niezrobienie jednego całego zadania również oznacza ocenę niedostateczną.
Są dwa terminy: zaliczenie i zaliczenie poprawkowe.
Zaliczenie i poprawa ćwiczeń audytoryjnych powinny być dokonane przed rozpoczęciem sesji egzaminacyjnej.
Literatura
Podstawowa:
1. Szargut J.: Termodynamika techniczna. Wydaw. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2013. 2. Wiśniewski S.: Termodynamika techniczna. WNT, Warszawa, 2012. 3. Szargut J., Guzik A., Górniak H.: Zadania z termodynamiki technicznej. Wydaw. Politechniki Śląskiej, Gliwice, 2013. 4. Fodemski T.R. i inni (pod red. T.R. Fodemskiego): Pomiary cieplne. Cz.1. Podstawowe pomiary cieplne. Cz.2. Badania cieplne maszyn i urządzeń. WNT, Warszawa, 2001.
Uzupełniająca:
1. Cengel Y.A., Boles M.A.: Thermodynamics: an engineering approach. McGraw-Hill, Singapore, 2011. 2. Sonntag R.E., Borgnakke C.: Introduction to engineering thermodynamics. Wiley J., Hoboken, 2006. 3. Bejan A.: Advanced engineering thermodynamics. Wiley J., Hoboken, 2006.