Plastyka 5 (rzeźba) AWIP5069

Student:
- dysponuje podstawową wiedzą z zakresu anatomii, budowy
człowieka i obiektów jego otoczenia
- posługuje się techniką rzeźbiarską przez dokładanie
- opracowuje zgodnie z proporcjami i charakterem obiekty z
natury
- przedstawia symulację powstałego obiektu w sytuacji
zmonumentalizowanej oraz zredukowanej
- prezentuje wnioski wynikające z zadania w formie graficznej
- przygotowuje krótkie wystąpienie ustne

Forma zaliczenia: Ocena realizacji tematu pod względem jakości analizy formalno-ideowej, rozmowa kwalifikacyjna.

Ocena dostateczna:
- student osiąga przedmiotowe efekty kształcenia

Ocena dostateczna plus:
- student spełnia kryteria na ocenę dostateczną oraz przejawia inicjatywę w poszukiwaniach

Ocena dobra:
- student spełnia kryteria na ocenę dostateczną plus i wykazuje nowatorstwo w poszukiwanych rozwiązaniach

Ocena dobra plus:
- student spełnia kryteria na ocenę dobrą i wykazuje dążenie do doskonalenia technik warsztatowych

Ocena bardzo dobra:
- student spełnia kryteria na ocenę dobrą plus i sprawnie posługuje się technikami warsztatowymi

Sposoby weryfikacji:
realizacja obiektu i korekta z prowadzącym, dokumentacja fotograficzna, obecność na zajęciach, rozmowa z prowadzącym, przegląd modeli wykonanych w ramach zajęć i zadań klauzurowych: opanowanie umiejętności warsztatowych, estetyka i dokładność wykonania, osiągnięcie celu przedstawionego w zadaniu.

E. Gombrich, Sztuka i złudzenie , PIW, 1981;
St. Kościelecki, Problemy formy i wyobraźni plastycznej , 1980;
Ch. Norberg–Schulz, Bycie, przestrzeń i architektura , 1971, wyd. polskie 1999;
S. E. Rasmussen, Odczuwanie architektury , 1962, wyd. polskie 1999;
opracowania albumowe dotyczące architektury i rzeźby.