Semestr zimowy 2013/14
Plastyka 3 (rzeźba) AWI3069
Dwuetapowe rozważania nad problemem i znaczeniem proporcji bryły. Realistyczne studium z natury. Maksymalne uchwycenie cech charakterystycznych modela. Synteza podmiotu na bazie wykorzystanego materiału, z pozostawieniem jednego elementu składowego. Wykazanie znaczenia detalu jako elementu skalującego i określającego.
Rodzaj przedmiotu
Koordynatorzy przedmiotu
Efekty kształcenia
Student:
- dysponuje podstawową wiedzą z zakresu anatomii, budowy człowieka i obiektów jego otoczenia
- posługuje się techniką rzeźbiarską przez dokładanie
- opracowuje zgodnie z proporcjami i charakterem obiekty z
natury
- przedstawia symulację powstałego obiektu w sytuacji
zmonumentalizowanej oraz zredukowanej
- prezentuje wnioski wynikające z zadania w formie graficznej
- przygotowuje krótkie wystąpienie ustne
Kryteria oceniania
Ocena dostateczna:
- student osiąga w/w efekty kształcenia
Ocena dostateczna plus:
- student spełnia kryteria na ocenę dostateczną oraz przejawia inicjatywę w poszukiwaniach
Ocena dobra:
- student spełnia kryteria na ocenę dostateczną plus i wykazuje nowatorstwo w poszukiwanych rozwiązaniach
Ocena dobra plus:
- student spełnia kryteria na ocenę dobrą i wykazuje dążenie do doskonalenia technik warsztatowych
Ocena bardzo dobra:
- student spełnia kryteria na ocenę dobrą plus i sprawnie posługuje się technikami warsztatowymi
Sposoby weryfikacji:
rozmowa z prowadzącym, realizacja obiektu i korekta z prowadzącym, przegląd prac, przygotowanie fotomontażu i korekta, przygotowanie planszy z prezentacją efektów zadania
Literatura
Literatura podstawowa:
E. Gombrich, Sztuka i złudzenie , PIW, 1981;
St. Kościelecki, Problemy formy i wyobraźni plastycznej , 1980;
Ch. Norberg–Schulz, Bycie, przestrzeń i architektura , 1971, wyd. polskie 1999;
S. E. Rasmussen, Odczuwanie architektury , 1962, wyd. polskie 1999;
opracowania albumowe dotyczące architektury i rzeźby.
Literatura uzupełniająca:
Anatomia dla plastyków;