Komunikacja AU5021

Treści programowe:
1.Podstawowe pojęcia z zakresu infrastruktury transportowej, inżynierii ruchu i komunikacji drogowej.

2. Przekazanie podstawowego zakresu wiedzy teoretycznej dotyczącej planowania komunikacyjnego oraz zadania architekta w tym aspekcie. Miejsce planowania komunikacyjnego w planowaniu przestrzennym.

3. Regionalne układy komunikacyjne. Infrastruktura transportowa i zagospodarowanie dróg elementem ładu przestrzennego.

4. Klasy, parametry i elementy dróg i ulic, drogi pożarowe i awaryjne, skrzyżowania jako węzły i punkty kolizyjne. Przepustowość.

5. Komunikacja publiczna. Obsługa komunikacyjna osiedli mieszkaniowych.

6. Drogi i dojazdy osiedlowe, ciagi pieszo-jezdne, segregacja ruchu, uspokojenie ruchu drogowego. Problemy parkowania.

7. kolokwium zaliczeniowe.

Efekty kształcenia:Umiejętność stosowania rozwiązań z zakresu zagadnień infrastruktury transportowej, inżynierii ruchu i komunikacji w procesie projektowania architektoniczno-urbanistycznego.

a) podstawowa:
Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. 2004 r. Nr 204 poz. 2086)
Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. (Dz. U. Nr 43, poz. 430)

b) uzupełniająca:
1.Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 30 maja 2000 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogowe obiekty inżynierskie i ich usytuowanie. (Dz. U. Nr 63, poz. 735)
2. Domańska A.: Wpływ Infrastruktury transportu drogowego na rozwój regionalny, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 2006
3.Gawlikowski A.: Ulica w strukturze miasta. Warszawa 1989
4.Malasek J.: Obsługa komunikacyjna centrów miast. WKiŁ, Warszawa 1981
5.Towpik K., Gołaszewski A., Kukulski J.: Infrastruktura transportu drogowego, OWPW 2006r.
6.Tracz M., Warunki projektowania skrzyżowań drogowych, GDDP, Warszawa 2001.